در قرون وسطا، عقل که نیروی تفکر و ادراک آدمی است، خادم و کنیز اندیشه های مذهبی بود. "رنسانس" این قید را از میان برداشت. نیروی عقل آزاد شد و در نتیجه آدمی به کشفیات و اختراعات شگفت انگیز نایل آمد.
اما آدمی فقط نیروی عقل و ادراک نیست، بلکه استعدادها و امکانات دیگری هم دارد. از جمله استعداد و توانایی اطمینان، توکل و ایمان. اشکال اینجاست که این روزها قضیه برعکس شده است، یعنی ایمان و اعتقاد دربند و قید عقل گرفتار شده است. عقل می خواهد بر همه چیز حکمروایی کند و خود را آقا و سرور همه چیز بداند. در نتیجه دنیا را به روزی نشانده که زندگی در آن برای انسان و دیگر موجودات در خطر نابودی قرار گرفته است.
خداوند می فرماید" عقل و ادراک را به کار ببندید ولی زیاد تند نروید". از تب و تاب و جنب و جوش باز ایستید و به من اطمینان کنید و ایمان داشته باشید و بدانید که من خدا هستم، مرکز و مصدر آرامش شما.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر