چهارراه بزرگی را در شهر پر جمعیتی در نظر بیاورید. وسائط نقلیه از هر نوع کوچک و بزرگ در حرکت هستند و با عجله می خواهند به پیش بروند. عابرین نیز هرکدام با سرعت به طرفی روانند. ناگهان چراغ های راهنمایی از کار می افتند، آشوب عجیبی برپا می شود. ازدحام جمعیت، بی صبری و شتاب رانندگان و صدای بوق وسائل نقلیه عرصه را بر همه تنگ کرده است. ناگهان مامور راهنمایی در مرکز تقاطع ظاهر می شود. او دستکش های سفید به دست دارد و با قامت بلند و با طمانینه، آرامش خاصی را به محیط می بخشد. اشاره های دست هایش پر از مقصود، آمرانه و قاطعانه است و اجازه نمی دهد که هلهله و غوغای محیط در او اثر بگذارد؛ بلکه آرامش درونی که از وی می تراود به محیط ناآرام و نا منظم، نظم و ترتیب و سکوت می بخشد.
عیسای مسیح فرمود: " بیایید نزد من ای تمام زحمتکشان و گرانباران و من شما را آرامی خواهم بخشید"(انجیل متی، فصل یازده، جمله بیست و هشت). مسیح مانند مامور راهنمایی در چهارراه زندگی پر اضطراب این جهان ظاهر شد. در قایق کوچکی در هوای طوفانی راحت بخوابد و وقتی او را بیدار کنند برپا شود و باد و طوفان را آرام کند( انجیل مرقس، فصل چهار، جمله سی و پنج تا چهل و یک). در باغ جتسیمانی در آرامش عجیبی به پیشواز مرگ برود. با وقار مخصوصی بوسه خائنانه یهودا را بپذیرد و او را "ای دوست" خطاب کند. تمسخر و تازیانه و زجر و شکنجه بی دلیل را تحمل نماید و در برابر تهمت ها و ناسزاهای بی اساس مخالفین سخنی نگوید و از خود دفاعی نکند. زمانی که میخ ها در دست هایش فرو می روند برای قاتلین خود طلب آمرزش کند و بر روی صلیب در آرامش جان خود را تسلیم نماید.
حقیقت این است که سکوت بسیار گویا تر و رساتر از دفاعیات پر سروصدا است و این عیسای مسیح است که محاکمه کنندگان خود را داوری می کند و نه فقط محاکمه کنندگان خود، بلکه تمامی افراد بشر را نیز، که ای مردم دست از دروغ و فریب و ظاهرسازی و خودبینی بردارید. از کجروی "بازایستید و بدانید که من خدا هستم". نزد من بیایید؛ به من اطمینان کنید و خود و آرزوهای خود را به من بسپارید؛ من شما را آرامی خواهم بخشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر