مسيحي كسي است كه عيسي مسيح را به عنوان خداوند و نجاتدهنده خود پذيرفته است.
مطابق يوحنا 12:1 و 5:3-6 و دوم قرنتيان 17:5
در هنگام تولد روحاني, روحالقدس:
به ما تولدي نو ميبخشد (يوحنا 5:3-6)آمده و در وجود ما ساكن ميشود (اول قرنتيان 16:3)ما را در مسيح مهر ميكند (افسسيان 13:1 و 30:4)بيعانه يا تضمين ارثي ميباشد كه روزي دريافت خواهيم نمود (دوم قرنتيان 5:5)ما را در بدي مسيح تعميد ميدهد (اول قرنتيان 13:12, غلاطيان 27:3, روميان 3:6-4)ما را پر ساخته و براي خدمت به ما قوت ميبخشد (اعمال 1 :8)اين اعمال روحالقدس در ارتباط با موضع و جايگاه ما در بدن مسيح ميباشند كه ممكن است با احساسات خاصي نيز همراه باشند يا نباشند.به هر حال, اين حقايق ما را با حقيقت هيجانانگيز اتحاد ما با مسيح آشنا ميسازند.< شما در من (هستيد) و من در شما> (يوحنا 20:14). ما ضعف خود را با قدرت او, خطاكاري و شكست خود را با قدوسيت و پيروزي او عوض ميكنيم.در نتيجه اين ارتباط با مسيح, هر فرد مسيحي توانايي اين را دارد كه با قوت شهادت دهد و بر گناه غلبه پيدا كند. زماني كه ما با ايمان كنترل زندگي خود را به خداوند عيسي و به روح القدس مي سپاريم اين قدرت نهفته يعني زندگي و حيات عيسي در وجود ما آزاد مي شود. چون كار و خدمت روح القدس جلال دادن مسيح است, اكنون عيسي مسيح مي تواند بدون ممانعت در ما و از طريق ما عمل كند تا اراده كامل او به انجام رسد.هر يك از ما براي اين كه تبديل به شاهداني موثر براي مسيح شويم ميبايد از روحالقدس پر شويم:
< لكن چون روحالقدس بر شما ميآيد, قوت خواهيد يافت و شاهدان من خواهيد بود, در اورشليم, تمامي يهوديه, سامره و تا اقصاي جهان> (اعمال 8:1).
چه در عهد عتيق و چه در عهد جديد همه آياتي كه به پري روح اشاره ميكنند در ارتباط با يافتن قدرت براي خدمت و شهادت دادن ميباشند.عكسالعملها ما در مقابل پري روحالقدس ميتوانند بسيار متفاوت باشند. از احساس اطميناني آرام, از قدرت و درك ايماني فزاينده نسبت به مسيح و وعدههاي كلامش تا يك تجربه احساسي هيجانانگيز.رساله اول قرنتيان باب 12 به ما تعليم ميدهد كه همگي ما اعضاي بدن مسيح ميباشيم. همان طور كه اعضاي بدن انسان كارهاي متفاوتي را انجام ميدهند, همچنين اعضاي بدن مسيح وظايف و مسووليتهاي مختلفي را در ملكوت او به عهده دارند. ما نبايد عطاي ديگري را حقير و خوار بشماريم. در ضمن ما نبايد در "تجربه پر شدن از روحالقدس" يا در رابطه با عطاياي روحالقدس از يكديگر تقليد كنيم. بر عكس بايد طريق بخشيدن عطايا و مكشوف نمودن و ظاهر ساختن آنها را به خود روحالقدس واگذار نماييم.به علاوه, مطابق اول قرنتيان باب 13 اگر انگيزه ما محبت نباشد اين عطايا چندان سودمند نخواهند بود.افسسيان 17:5-20 به ما تذكر مي دهد كه:
< از اين جهت بي فهم مباشيد, بلكه بفهميد كه اراده خداوند چيست. و مست شراب مشويد كه در آن فجور است, بلكه از روح پر شويد. و با يكديگر به مزامير و تسبيحات و سرودهاي روحاني گفتگو كنيد و در دلهاي خود به خداوند به سراييد و ترنم نماييد.>
پولس رسول تعليم ميدهد كه يك مسيحي پر از روح اراده خدا را خواهد دانست و چنان شادي, درخشش , شجاعت و دليري از خود نشان خواهد داد كه "از روح مست شده است". در ضمن, چنان كه از اين قسمت كلام خدا بر ميآيد, يك مسيحي پر از روح دايماً خدا را در دل خود تمجيد نموده و در هر چيز او را شكر ميكند. او ميداند هر آنچه كه هست و هر آنچه كه دارد از لطف و فيض خدا ميباشد.از روز پنطيكاست تا قرنها بعد همواره كار خدا توسط مردان و زناني كه همچون پولس, پطرس و همه شاگردان مسيح پر از روحالقدس بودهاند به انجام رسيده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر