چرا خداوند اصرار میکند که ما توجه خاصی نسبت به سایر ایمانداران داشته باشیم؟

چرا خدا اصرار می کند که ما توجه و محبتی خاص نسبت به سایر ایمانداران داشته باشیم؟ به چه دلیل ارجحیت اول در محبت با ایمانداران است؟

دلیلش این است که خدا مایل است که خانوادۀ او بیشتر از هر چیز دیگر از روی محبتی که به یکدیگر دارند شناخته شوند. عیسی مسیح فرمود: که نه اصول اعتقادی ما بلکه محبت ما نسبت به یکدیگر بزرگترین شهادتی است که می توانیم به این دنیا بدهیم. او در کلام خود این چنین می فرماید: اگر نسبت به یکدیگر محبت داشته باشید، همه خواهند فهمید که شاگردان من هستید (یوحنا باب 13 آیۀ 35).

خدا می خواهد شما رابطه ای صمیمانه و مداوم با سایر ایمانداران داشته باشید تا در نتیجۀ آن بتوانید محبت نمودن را در خود گسترش بخشید. محبت را نمی توان در تنهایی آموخت. برای این آموزش باید با سایر انسانها در ارتباط باشید، افرادی که گاهی کسالت آور بوده و موجب رنجش نیز می گردند. از طریق محبت و دوستی است که می توانیم به سه حقیقت مهم دست یابیم:

_زندگی بدون محبت بی ارزش است

_محبت هرگز از بین نمی رود

_داوری در آخرت براساس محبتمان خواهد بود

محبت بایستی مهمترین کار، اصلی ترین هدف و بزرگترین آرزوی شما باشد. محبت نه بخش عظیمی از زندگی، بلکه مهمترین بخش آن است. کتاب مقدس می فرماید:محبت را مهمترین هدف زندگی خود بدانید(اول قرنتیان 14 آیۀ 1)

در این باره پولس رسول چنین می فرماید: اگر تمام اموال خود را به فقرا ببخشم و به خاطر اعلان پیغام انجیل، زنده زنده در میان شعله های آتش سوزانده شوم، اما نسبت به انسانها محبتی نداشته باشم، تمام فداکاری هایم بیهوده خواهد بود(اول قرنتیان 13 آیۀ 3)

مادر ترزا راهبۀ کاتولیک آلبانیایی تبار که بخاطر خدمات انسان دوستانه اش جایزه صلح نوبل را دریافت کرده بود می گوید: اینکه شما چقدر کار می کنید مهم نیست، بلکه میزان محبتی که برای انجام آن کار صرف می کنید، مهم است، محبت، راز میراثی جاودانه است.  

این کافی نیست که فقط در سخن بگوییم روابط مهم هستند، بلکه باید با صرف وقت این مسئله را به اثبات برسانید. کلمات به تنهایی فاقد ارزش هستند. ای فرزندان من، محبت ما نباید فقط در قالب حرف و تعارف باشد، بلکه باید حقیقی باشد و در عمل دیده شود(اول یوحنا 3 آیۀ 18). بهترین نوعی که می توان محبت را حجّی نمود،این است «و_ق_ت». اساس محبت این نیست که برای دیگران چقدر فکر می کنیم یا چه کار می کنیم و یا چه چیزی برای ایشان مهّیا می سازیم، بلکه اساس محبت در این است که چه مقدار از وقت خودمان را به دیگران می بخشیم. محبت یعنی ترک نمودن، فراموش نمودن ترجیحات در زندگی، چشم بستن به روی آسایش، اهداف، امنیّت، اموال، انرژی و یا وقتمان برای دیگران.

هرگاه که به کسی از وقت خود می دهید، در واقع چیزی را فدا کرده اید و فداکاری، اساس و پایۀ محبت است. عیسی مسیح این نمونه را به ما داده است: نسبن به دیگران، پر از محبت باشید. در این زمینه مسیح الگوی شما باشد که آنقدر ما را دوست داشت که خود را مانند برۀ قربانی، به خدا تقدیم کرد تا گناهانمان را پاک سازد(افسسیان باب 5 آیۀ 2)

بهترین رویۀ استفاده از زندگی، محبت است. بهترین روش ابراز محبت، صرف وقت است. بهترین زمان محبت، همین الان است.

فیض خداوندمان عیسی مسیح با تک تک شما عزیزان