خانواده های سالم دارای افتخارات خانوادگی هستند، اعضاء چنین خانواده هایی از اینکه جزیی از آن خانواده خوانده شوند، هرگز شرمنده نیستند. تعمید یکسری تشریفات مذهبی انتخابی و افتخاری نیست که بتوان در آن تاخیر نمود یا آن را به تعویق انداخت. تعمید، یک علامت و نشان دهنده عضویت شما در خانواده الهی است. در تعمید ما به صورت آشکارا به جهان اعلام می کنیم که من از اینکه عضو خانواده الهی باشم، شرمنده نیستم.عیسی مسیح به همه اعضای خانواده خود امر فرموده است که تعمید بگیرند: بروید و همه ملتها را شاگرد من سازید و آنها را به نام پدر، پسر و روح القدس تعمید دهید(متی باب 28 آیه 19).
تعمید در واقع نشانه دومین هدف خدا برای زندگی ماست، یعنی سهیم شدن در مشارکت با خانواده الهی. تعمید حامل مفاهیم بسیار فراوانی است. تعمید ابراز ایمان شماست، تعمید مرگ و قیام عیسی مسیح را به دیگران یادآوری می کند، مرگ شما نسبت به زندگی گذشته تان را به صورت سمبلیک بیان می کند و همچنین حیات جدیدتان را در مسیح اعلام می دارد. همچنین تعمید یک جشن است، جشن ورود شما به خانواده الهی.
تعمید، تصویری جسمانی از یک واقعیت روحانی است. تعمید بیانگر عملی است که برای شما واقع گردید، در آن لحظه ای که خدا شما را به خانواده خود داخل نمود: همۀ ما خواه یهود، خواه یونانی، خواه برده، خواه آزاد بوسیلۀ یک روح در یک بدن تعمید یافته ایم و همه از همان روح پر شده ایم(اول قرنتیان 12 آیه 13).
تعمید باعث عضویت شما در خانواده الهی نمی گردد، بلکه تنها ایمان به مسیح است که این کار را می کند. تعمید نشان می دهد که شما جزیی از خانواده الهی می باشید. تعمید همچون حلقه ازدواج یک یادگار مشهور و مرئی از یک تعهد درونی است که در دل خود آنرا نگاه داشته اید. تعمید یک شروع است و نه چیزی که شما آن را تا زمان بلوغ روحانی به کناری بنهید. تنها شرط کتاب مقدسی برای تعمید ایمان است (اعمال رسولان باب 2 آیه 41 و باب 8 آیه 12-13 و آیه 35-38).
در دوره عهد جدید، مردم به محض ایمان آوردن، تعمید می یافتند. در روز پنطیکاست، سه هزار نفر در همان روز به محض اینکه ایمان آوردند، تعمید یافتند. در جایی دیگر در کلام خدا، خواجه سرای حبشی (تاجری از اتیوپی) را می بینیم که در همان مکانی که به مسیح ایمان آورد، تعمید یافت و پولس و سیلاس را مشاهده می کنیم که زندانبان اهل فیلیپی و خانواده اش را در نیمۀ شب تعمید دادند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر